Trabzon, Rize, Artvin ve Gümüşhane’den yılın 8 ayında 933 milyon 272 bin dolarlık ihracat yapıldı.
Doğu Karadeniz İhracatçı Birlikleri (DKİB) Yönetim Kurulu Başkanı Saffet Kalyoncu, yaptığı yazılı açıklamada, yılın 8 ayında 717 milyon 797 bininin Trabzon’dan, 140 milyon 85 bininin Rize’den, 43 milyonunun ise Trabzon’dan geldiğini söyledi. 693 bini Artvin’den, 31 milyonu Gümüşhane’den. 695 milyon dolarlık ihracat gerçekleştiğini belirtti.
Geçen yılın aynı dönemine göre Trabzon’un ihracatında yüzde 16, Artvin’in ihracatında ise yüzde 8 artış yaşandığına dikkati çeken Kalyoncu, Rize’nin ihracatında yüzde 12, Gümüşhane’nin ihracatında ise yüzde 31 oranında düşüş yaşandığını ifade etti. madencilik ürünleri ihracatındaki düşüş.
Kalyoncu, 363 milyon 671 dolarla fındığın en çok ihraç edilen sektörlerden biri olduğuna dikkat çekti. Su ürünleri ve hayvancılık ürünlerinin 149 milyon 144 bin 52 dolarla ikinci sırada yer aldığını belirten Kalyoncu, yaş meyve ve sebzenin 145 milyon 445 bin dolarla üçüncü, maden ve metallerin ise 96 milyon 275 dolarla dördüncü sırada yer aldığını söyledi. bin dolarla kimyasallar ise 27 milyon 893 bin dolarla beşinci sırada yer alıyor. Eşya ve ürünlerin geldiğini kaydetti.
Bölgeden yılın 8 ayında 132 ülkeye 933 milyon 272 bin dolarlık ihracat yapıldığının altını çizen Kalyoncu, en fazla ihracat yapılan 5 ülkenin Rusya Federasyonu, İtalya, Gürcistan, Almanya ve Çin Halk Cumhuriyeti olduğunu belirtti. , sırasıyla.
Kalyoncu, özellikle Doğu Karadeniz ve Trabzon’da sanayi ihracatçılarının en büyük sorununun yatırım için arsa sıkıntısı ve organize sanayi bölgelerinde yeterli alan olmaması olduğunu belirterek, şöyle konuştu:
“Doğu Karadeniz bölgemizde yeşil dönüşüme uygun, çevre dostu, katma değeri yüksek bir sanayinin geliştirilmesi ve bölge illerinde yüzde 30’a yaklaşan yüksek eğitimli genç nüfusumuza istihdam olanağı sağlanması, bu tesislerin kurulmasıyla mümkün olacaktır. Bölgede yeni organize sanayi bölgeleri kurulması ve yatırımcılara uygun yatırım arazisi tahsis edilmesi.Ülkemizde “Bizim en önemli talebimiz, gelişmiş ülkelerde olduğu gibi siyasetçilerin 100 yıl ileriye bakarak politika üretmeleri, buna göre proje ve yatırımlar üretmeleridir.” seçimleri kazanmaya yönelik kısa vadeli politikalar.”
